Spitsbergen, in pyjama

Na de zonsondergang bij de gletsjer werden we aan boord ontvangen met een heerlijke maaltijd. Die avond ben ik vroeg mijn bed ingedoken. moe van de indrukken van die dag ( en de glaasjes wijn na de maaltijd). Tegen een uur of half twaalf werd er op de deuren van alle kamers gebonsd terwijl er luid werd geroepen: noorderlicht!!!!!!

Ik schoot mijn kleding over mijn pyjama aan, greep de camera en het statief en rende net als alle andere reisgenoten zo snel mogelijk naar het dek. Het was pik-donker, de kapitein had zoveel mogelijk lichten uit gedaan zodat we het beste zicht op het noorderlicht zouden hebben. Heel even was er teleurstelling en waren we bang dat het alweer voorbij was. Maar even later begon het: het leek alsof er veerwolken in de lucht hingen die heel langzaam steeds meer beschenen werden door een groene zaklamp. Steeds meer van de ‘wolk’ werd zichtbaar en groen.

Niemand had enig idee over hoe noorderlicht te fotograferen. Ik had vooraf wel er over gelezen maar daar werd niet meer over verteld dan dat je het uit moest proberen. Gelukkig had ik een dag of twee eerder geprobeerd het zeil van het schip te fotograferen met gebruik van het statief. Daardoor had ik al ervaren dat doordat het statief dezelfde bewegingen maakte als het schip, de vast zittende onderdelen van het schip scherp werden. Ook al leek het dus zinloos om een statief te gebruiken op een zwaar deinend schip, het zorgde er voor dat er wat scherps op de foto stond.

Het was donker aan dek, en overal stonden mensen. Er lagen zelfs mensen op het dek om de camera op hun buik zo stil mogelijk te kunnen houden om het noorderlicht te fotograferen. Zo af en toe schopte ik dus per ongeluk iemand of struikelde ik bijna over een lichaam. Maar het maakte allemaal niet uit, we waren allemaal veel te opgewonden nu we het noorderlicht zagen.

Ik schoot heel wat foto’s die avond, veel puur op de gok omdat het lastig was om scherp te stellen in het volkomen donker, de belichting was maar gokken net als de sluitertijd. Maar ik heb de aurora borealis gezien en er van genoten, en dat is het belangrijkste.