Heel even dacht ik gistermorgen dat de sneeuwbui net langs Zwolle zou schuiven, maar gelukkig, tegen een uur of half elf begonnen de vlokjes dan toch te vallen. Eerst aarzelend maar later met steeds meer overtuiging. Het duurde niet lang voor dat een van de ornamenten in mijn tuin een flinke schep sneeuw in zijn handen had.
Het was een bijzondere sneeuw, naast de grote vlokken kwamen er ook hele fijne ijskristallen naar beneden dwarrelen. Je kon ze prachtig op de sneeuw zien liggen. Maar bij de spinnenwebben kon je ze prachtig zien, alsof ze zo uit een sprookje waren komen dwarrelen. Zoals deze, die vlak voor zijn eindbestemming aan wat spinrag is blijven hangen.
En ben even rond wezen zoeken naar andere spinnenwebben of wat draadjes rag waar sneeuw in was blijven hangen. Dat viel nog niet mee. Veel rag was er niet en daar waar wel rag met een vlokje was, liet de wind het vlokje als een vlaggetje wapperen. Maar de aanhouder wind en ik vond er nog een paar.
Nu is het buiten -19,6 (volgens mijn buitenthermometer) en kruipt er een dichte mist van het land de wijk in. Of de sneeuwvlokjes er nog zo prachtig bij liggen weet ik niet, maar dat de combinatie van mist en vorst mooie rijp op gaat leveren weet ik wel zeker.
Geef een reactie