Het lijkt al weer zo lang geleden dat we op tweede kerstdag op een strand van Kameroen wandelden. En toch is het nog maar 4 weken geleden. Natuurlijk had ik ook op deze wandeling de camera bij me. Dit keer liepen we richting het zuiden, ZusL en ik wilden naar het restaurant Chez Pierre wandelen. Wie weet konden we er voor vanavond reserveren zodat hij alvast heel veel zoetwatergarnalen kon inslaan.
Ik liep zoveel mogelijk in de schaduw van de bomen en palmen, in de zon was mij te heet.
Overal op het strand waren gaatjes te zien. Met wat geduld kon je ook de makers van die gaatjes zien, kleine krabbetjes.
Om bij het restaurant te komen moesten we langs een punt met heel wat rotsblokken. En dat zijn altijd weer dankbare onderwerpen voor een foto.
Even verderop lag een aangespoelde boom op het strand. Als een soort van stofzuiger had de boom afval uit het zeewater verzameld, zijn takken hingen er vol mee. Zelfs een deel van een stoel wist hij mee te nemen.
Uiteindelijk kwamen we aan bij Chez Pierre. Helaas was Pierre niet thuis, dat werd dus niet uit eten die dag.
Naast het restaurant lagen heel wat bootjes die door de lokale vissers werden gebruikt. De bootjes zijn uitgeholde boomstammen, de roeispanen die ze gebruiken lijken meer op speren dan een spaan.
Nog even wat rotsen op de foto en dan zijn we ook al weer bijna thuis.
Geef een reactie