Gisteren stond ik met BuurmanP in zijn tuin te praten toen mijn oog ineens op iets groens tussen het rood viel. Het gesprek werd meteen afgebroken, met zo’n mooi onderwerp moet je natuurlijk de camera pakken. Even later stonden we samen met de camera bij de rups.
Op het oog leek het aardig windstil, maar kijkend door de lens bleek de stengel waar de rups op zat toch heen en weer te zwaaien. Met behulp van een emmer en een gieter konden we die beweging wat verminderen. Nu onze eigen beweging nog. Gelukkig hadden we een geduldig model en konden we er even een statief bij halen.
Lekker hoor, zo tussen het klusjes doen door even oefenen met de camera.
Geef een reactie