Een dagje in de bus zitten in China was geen straf, er was onderweg zo veel te zien…. Zo was er bijvoorbeeld het af en toe chaotische verkeer. Verkeersregels leken er niet te zijn. Als je als automobilist wil oversteken dan doe je dat gewoon, zelfs al is het druk op de weg. De andere verkeersdeelnemers stoppen meestal toch wel. En niemand leek er kwaad te worden om dat soort gedrag. Hier liep het een beetje uit de hand met vrachtwagentjes die op de weg geparkeerd stonden, auto’s die uit zijstraten probeerde te komen en auto’s die gewoon rechtdoor wilden gaan, net zo als wij. Maar langzaam aan ontwarde de knoop van auto’s, bussen en vrachtwagens zich en konden we verder.
Later, rijdend op een rustiger weg, liep dit gezelschap op de weg. Geen probleem, daar kon de bus makkelijk omheen rijden.
Op een nog rustiger weg kwam uit een zijpad ineens een groep koeien aan zetten. Een mooi moment om even uit te stappen om de benen te strekken en foto’s te maken.
Er kwamen niet alleen koeien kwamen voorbij, deze man stapte stevig door. Geen idee of hij net iets had afgeleverd of iets ging ophalen.
De koeien werden gehoed door een oude vrouw die het wel grappig vond om met haar koeien langs een cordon van fotograferende toeristen te lopen.
En nu we toch naast de bus stonden kon ik ook even een foto maken van het landschap waar een rood gekleurde rivier door heen liep. Geen idee meer trouwens hoe de rivier heet.
De macrolens had ik niet bij de hand, dus kon de vlinder er niet met een close up opgezet worden.
In Shaxi waren zowaar pizaria’s te vinden. Wel wat eigenaardige want toen ik samen met 2 reisgenoten daar voor de lunch een pizza wou eten bleken ze maar 1 pizza te hebben. Niet 1 smaak pizza maar gewoon, maar 1 pizza. Het duurde even voor wij begrepen dat maar 1 van ons drieën een pizza kon eten.
Maar wat ze daar wel hadden was een espresso automaat. En na een week van alleen oploskoffie met melk en suiker kunnen krijgen was het heerlijk om weer een echte cappuccino te kunnen drinken.
Terwijl we koffie dronken verscheen er ineens een Chinees voor het openstaande raam. Druk gebarend en luid roepend leek hij ons te vragen om vooral te blijven zitten. Nadat hij was weggerend kwam hij even later met drie andere Chinezen naar binnen gestormd.
Alsof we bijzondere dieren waren in een dierentuin werden we bekeken en, jawel, gefotografeerd! Ze waren zelfs zo brutaal om naast mijn reisgenote te gaan zitten die wel even opzij moest anders zat hij op haar schoot. Maar wat zij konden kon ik ook en dus heb ik hen weer op de foto gezet. Dat vonden ze echt geweldig!
s’ Avonds hebben we heerlijk gegeten en ook nog happy birthday gezongen voor een jarige gast in het restaurant. We moesten wel even opnieuw zingen omdat de eigenaar van het restaurant net te laat was om ons te filmen.
Na het eten ben ik nog even Chaxi ingegaan voor wat nachtfotografie. Al die lampionnen aan de gebouwen gaven een prachtige sfeer aan het stadje.
De eerste week dat ik terug was van vakantie waren er maar weinig vogels te zien in mijn tuin. Maar nu de voederplaatsen weer gevuld zijn is het weer gezellig druk.
De pindapot in de zijtuin is zeer in trek. Voor sommige vogels zoals deze spreeuw wat lastig te bereiken maar het lukt hem wel.
Dit roodborstje had er ook wel zin in, maar kon er alleen maar naar kijken. Toen de pot later was gevallen (waarschijnlijk er uit getrokken door een ekster) deed het beestje een poging er iets uit te snoepen. Helaas had ik toen even geen camera bij de hand.
Gisteren had ik die wel bij de hand, maar helaas, net toen het licht mooi was besloot Pico dat de stoelleuning wel een mooi plekje was om het tuinpad in de gaten te houden.
Toen Pico eindelijk weg was kwam het roodborstje alsnog even kijken maar dook dit keer niet in het potje.
Ik heb nu maar een dekseltje met wat pindakaas op het tafeltje neer gelegd. Kan het roodborstje er toch nog lekker van snoepen.
