Afgelopen zondag ben ik met Veldje wezen wandelen in de omgeving van Ommen. Een prachtige omgeving met een heel afwisselend landschap. Naarmate de wandeling vorderde werd het weer ook steeds beter. Qua onderwerpen om te fotograferen werd het weer een heel onverwachte wandeling. Zo zagen we deze afgeplatte stuifzwam (tenminste, ik denk dat hij zo heet)
De wind had de meeste druppels van die ochtend weggeblazen. Alleen op beschutte plekken en laag bij de grond waren er nog een paar te vinden. Nou ja, een paar……. Dit mos wist er wel raad mee.
En waar mos en berken zijn te vinden, vind je ook vaak het bekermosje.
Verderop liepen we onder een viaductje door toen ik meende iets blauws te zien. Het was een vreemde kleur waarvan ik het ene moment dacht het te zien en het volgende moment was het verdwenen. Maar eenmaal de ogen scherpgesteld op de wilde hyacint, zagen we er steeds meer.
En tussen die hyacinten waren ook dovenetels te vinden. Kleine bloemetjes maar heel mooi wanneer je ze van wat dichterbij bekijkt.
Het was wonderlijk hoeveel paddestoelen we zagen langs de route. Ik had verwacht jonge scheuten van allerlei planten en bomen te zien, maar nee, we liepen van de ene zwam naar de andere. De meeste zwammen die we zagen waren trilzwammen. Toen ik zojuist even controleerde of de onderstaande zwam inderdaad judasoor was, las ik dat ook deze een soort trilzwam is.
Na even langs de Regge gewandeld te hebben boog het pad af het bos in. Daar stond langs het pad een gigantische beuk. Zijn grote dikke wortels goed verankerd in de grond.
Hoog in de boom waren de sporen van stelletjes te zien die er ruim 50 jaar geleden waren geweest. Ooit moet het een geweldige klimboom zijn geweest, de inkervingen zaten op zo’n acht meter hoogte.
Nu leken de inkervingen vreemd hoog in de boom doordat de beuk in de loop der jaren heel wat takken heeft verloren. De reuzachtige takken op de grond leken meer op omgevallen bomen vanwege hun omvang.
Een van de takken was een waar paradijs voor paddestoelen, en natuurlijk voor een passerende fotografe met een macrolens. Helemaal als de zwammen ook nog eens druppels produceerden.
Mogelijk dat de druppels een voorbode waren voor jonge zwammetjes. Verderop op de tak waren weer zwammen te zien die een prachtig rode kleur hadden.
Na een steile klim waren boven weer druppels te vinden. Dit keer op een uitloper van een kamperfoelie die zijn best deed er als een franse lelie uit te zien.
Na even de weg geweest te zijn vonden we dan toch de uitkijktoren. Een hoog ding van waar af je de diepte in kon kijken.
Maar niet alleen de diepte natuurlijk, vanaf die hoogte konden we ook weer de Regge zien waar we eerder langs wandelden.
Tegen het eind van de wandeling zagen we wel een heel vreemd verkeersbord…..
Natuurlijk heb ik weer veel meer foto’s dan in dit logje. Voor wie het uithoudingsvermogen heeft: veel plezier er mee !
[swf]data=”http://marmein.nl/wp-content/ommen.swf”, width=”680″, height=”500″[/swf]
Geef een reactie