Vanmorgen waren de omstandigheden ideaal om met mijn eos 400D op pad te gaan: ik was vroeg wakker, het zonnetje scheen, weinig wind en ook nog eens druppels. Ik wilde via de weilanden achter het ziekenhuis richting Berkum fietsen maar ben al snel in een stukje berm beland waar het vol stond met klaprozen en kamille.
Eigenlijk was ik afgestapt omdat ik meende een harige rups op een klaproos te zien zitten.
Het bleek echter een schutblad te zijn dat aan de bloem was blijven hangen.
Eenmaal van de fiets af vielen mij de talloze druppels op.
Ik kon dus mooi gaan oefenen op mijn favoriete onderwerp. Dat viel nog niet mee, zo’n macrolens is toch heel wat zwaarder dan mijn powershot. En ik weet, oefening baart kunst, maar ik wilde zo graag al het moois er goed op hebben. Ik verruilde daarop de macro- voor de kitlens en zette daar de raynox op.
Een beweeglijke hommel bezocht zo’n beetje elke klaproos in de berm waar ik stond. En als liefhebber van tegenlicht heb ik daar maar een tegenlicht opname van gemaakt.
Ik besloot ook nog even te wachten om te kijken of ik heb kon fotograferen wanneer hij net de bloem verliet zodat hij er vliegend boven zou hangen. Om de kans van slagen zo groot mogelijk te maken zette ik de lens op groothoek. De hommel staat er helaas niet scherp op maar door de raynox-voorzetlens is het wel een appart plaatje geworden.
Natuurlijk waren ook hier weer strondvliegen te vinden. Deze gelukkig nog zonder schimmel en dus levend en wel.
En dan was er nog een lieveheersbeestje te bewonderen. Die was vast opweg naar de top van de heermoes om zich in het zonnetje te drogen en op te warmen.
Een plant met grote gele paardenbloemachtige bloemen bleek krullende bladeren te hebben. Zou het een klimplant zijn ? Hoe dan ook, de druppels wisten er wel raad mee.
Nog even een snufje kamille opsnuiven voor onderweg en dan naar huis. Ik was veel te nieuwsgierig naar het resultaat om nog verder door te fietsen.
Geef een reactie