Ik zag hem gistermorgen toen ik naar het werk fietste. Hij piepte net over het muurtje achter de Emmaschool. Een prettige gedachte, mocht ik ooit nog de zenuwen krijgen dan kan ik altijd terugvallen
-
-
Even vanwege de bezorgde reacties op de slak in de zee: na een tien tal minuten was het afdakje al weer nagenoeg droog en kon de slak gewoon zijn weg
-
Ik heb ze al vaker op de foto gezet, maar elke keer wanneer het zonnetje 's morgens schijnt, kan ik het niet laten. Ze steken zo fel af tegen het donkergroen van het schuurtje van de buren, en dan
-
De meesten zullen het wel kennen: je woont al jaren in een stad en bent nog nooit naar de 'touristische' plekjes geweest. Of je moet al visite hebben gehad die je bezig moest houden. Gisteren besloot
-
Het afdakje van mijn houthok was vanmiddag nat. Een dun laagje water weerspiegelde de omgeving. Midden op dat spiegelende vlak vocht een slakje van mischien een halve centimeter tegen het water wat
-
Een tijdje terug heb ik mijn tuin eens wat opgeruimd. Een van de taakjes was het opbinden van de hertshooi omdat die zwaar voorover hing en zo heel wat ruimte van het terras innam. Ook het opruimen
-
Ondanks dat het potje ooit was omgevallen, groeide de basilicum die er inzit rustig verder. Hij heeft zelfs bloemetjes gekregen. Om er een foto van te maken heb ik hem rechtop gezet, waardoor