Zoals ik vanmorgen al schreef, ben ik gisteren met Ina naar ter Apel geweest. Er was o.a. een middeleeuwse markt en een heuze veldslag met ridders, boogschutters en kanonnen. Jawel, kanonnen. Nooit geweten dat die er toen al waren maar blijkbaar werd die uitgevonden rond 1350. Maar de kanonnen komen later pas. Eerst ben ik schaamteloos gaan fotograferen. Er was ook zoveel moois te zien.
Rondom het klooster van Ter Apel was een heel campement opgezet. Er werden verschillende beroepen uitgevoerd, sommigen liepen gewoon wat rond en anderen hadden een marktkraam. De meeste deelnemers hadden ook een tent opgezet waar ze de nacht doorbrachten. Voor die tenten stonden kookpotten waar het avondeten in werd bereikt. De geuren die daar uit opstegen, samen met de geuren van brandend hout, leer etc deed je terug in de tijd wanen. Deels de middeleeuwen maar ik moest ook sterk denken aan Ethiopië en andere afrikaanse landen.
Een evenement als in Ter Apel geeft je de kans om eens heerlijk ongegeneerd mensen te fotograferen. En zoals Ina zei, het lijkt wel alsof de mensen voor deze hobby gekozen hebben omdat ze zo een markante kop hebben.
Of is het nu dat mensen opgaan in hun rol en dat de kleding, de handelingen en de omgeving er voor zorgen dat ze zo in hun rol lijken te passen ?
Het was een wat surrealistische middag eigenlijk. Aan de ene kant had je de mensen die met hun schijnbaar dagelijkse bezigheden bezig waren….
En aan de andere kant had je de mensen die zich aan hen vergaapten. De meesten met camera, maar ook velen die gewoon lekker keken. En ook die waren leuk om op de foto te zetten.
Een stel dat echt heel goed in hun rol bleef was dit bedelaars-duo.
Zo hier en daar zaten ze te bedelen, dan weer trokken ze met langzaam schuivelende tred naar een ander plekje of doorzochten ze prullebakken.
Overal weerklonk ook muziek. Verschillende groepen hadden zich verspreid over het terrein. Waar je ook ging, je hoorde de klanken van zang en muziek.
Maar ook waren er verhalenvertellers, altijd leuk om naar te luisteren. Of je nu jong bent of oud.
Bij de muziekanten groep die na de verhalenvertellers optraden, zat deze jongeman. Zijn ritmegevoel moest hij nog ontwikkelen en dus werd hij iets verderop gezet. En oja, hij kreeg een pollepel om te trommelen.
Na de muziekanten zijn we verder gewandeld. Nou ja, gewandeld, het was wat mij betreft meer heen en weer rennen van het ene fotogenieke plaatje naar het volgende. Al die prachtige koppen en tafereeltjes, heerlijk gewoon.
En net als honderden jaren geleden ongetwijfeld gebeurd zal zijn, was er nu ook een libelle die een mooi hoog punt had uitgezocht om rond te kijken. In dit geval een speer. Met dank aan Ina die hem voor mij spotte.
Later op de middag waren de ridders druk bezig zich voor te bereiden op de komende strijd. De meesten hadden hulp nodig bij het vastmaken van het harnas.
Ondertussen gaven de heren elkaar tips over wat te doen voor en tijdens de strijd. De meest verstandige en herkenbare: vergeet niet naar de w.c. te gaan voor je je harnas aantrekt.
De strijd begon met het afschieten van verschillende soorten kanonnen. En die gaven mij toch een knallen. Het heeft mij heel wat foto’s gekost. Ook al wist ik dat de knal zou komen, toch schrok ik er steeds weer van, wat heel wat bewogen foto’s opleverde.
Er waren heel wat kinderen die in huilen uitbarsten bij het horen van de harde knallen. Ik stond er toch een aardig eindje vanaf maar kon toch de drukgolf voelen die de knal te weeg bracht.
De ridders gaven een hele show. Aan de ene kant de bourgondiërs en aan de andere kant de duitsers. Hoe moet zo’n veldslag er wel niet uit hebben gezien als er 30.000 duizend man mee deden ?
En zoals in een echte veldslag waren er ook hier doden te betreuren. Deze ongelukkige was aan het begin van de veldslag gevallen.
Al met al was het een hele leuke middag en een echte aanrader. Voor dit jaar is het alweer voorbij, maar volgend jaar krijgen jullie een nieuwe kans.
Om alle (80) foto’s te kunnen bekijken kun je op een van de foto’s klikken of hier om bij het begin te starten.
Geef een reactie