Zoals ik vanmorgen al schreef was het gisteren heerlijk om even na het werk in het bos te gaan wandelen. Het late zonnetje zette alles in een gouden licht. Zo scheen het licht prachtig door de poten van deze spin.
Hier en daar waren ook toefjes jong groen te zien, alsof er besloten was dat ze net zouden doen alsof het lente werd ipv herfst.
En natuurlijk waren er ook al overal paddestoelen te bewonderen. Vooral stuifzwammen en russela’s maar ook het eekhoorntjesbrood is te vinden.
Op een klein heideveld in het bos zag ik een waterjuffer van heidebloem naar heidebloem vliegen. Het leek alsof ze eitjes afzette, maar daar ze dat altijd in het water doen zal dat dus wel niet het geval zijn geweest.
Ik zat me net af te vragen of ik weer een waterjuffer-foto zou maken of niet, toen mij ineens iets vreemds opviel: De waterjuffer was een prooi aan het opeten.
Ik heb er eigenlijk nooit over nagedacht wat die beestjes zouden eten. Ik weet dat ze als nimf kikkervisjes en watervlooien etc eten. Maar als waterjuffer zien ze er zo mooi uit dat je hooguit zou verwachten dat ze nuffig wat nectar zouden drinken. Maar zoals gezegd, ik had er nooit over nagedacht en ik heb weer wat geleerd.
De dame at stevig door, tegen de tijd dat ik klaar was met fotograferen had ze het insect nagenoeg geheel verorberd.
Geef een reactie