Het was vanmorgen nog steeds mistig toen ik in het bos aankwam. Heerlijk van sfeer maar door het vroege uur wat weinig licht om te fotograferen. Bij het kleine heideveld kon ik door de mist de plek niet zien waar ik eerder een edelhert zag. Boven mijn hooofd vlogen talloze ganzen die ik wel kon horen maar niet kon zien.
Zoals het een goede oktobermaand betaamd, waren er overal spinnenwebben te bewonderen. In de vertikaalgesponnen webben zat meestal een dikke spin. In eerste instantie dacht ik verschillende soorten gefotografeerd te hebben De kruisspin is makkelijk te herkennen.
Van de andere spinnen dacht ik dat het andere soorten waren maar eenmaal thuis terugkijkend naar de foto’s begon ik toch te twijvelen. Ook al is het kruis niet echt duidelijk, toch lijken het kruisspinnen te zijn.
Een van de spinnen heeft zo te zien al van een maaltijd genoten.
En natuurlijk kun je niet door een oktober-bos wandelen zonder de talloze paddestoelen te zien. Vaak zijn ze lastig te determineren, maar van deze moet je zijn naam kunnen raden lijkt mij zo.
En deze kent ook iedereen. Ik vind het altijd weer mooi om te zien hoe zo’n paddestoel de bosgrond opzij duwt om te kunnen groeien. Vervolgens staat hij trots te zijn tussen de andere woudreuzen.
En als je dan toch weer eens plat op de grond ligt, kun je net zo goed die prachtige rode hoed eens van dichtbij gaan bekijken.
Toen ik de snelweg weer opreed richting huis, brak de zon eindelijk door, maar ja, toen had ik mijn zinnen al gezet op een lekkere cappuccino.
Geef een reactie