Het is altijd leuk om wat vogelvoer in de tuin te hebben. Jarenlang had ik hiervoor een vogelvoederplank, maar afgelopen jaar is hij kapot gegaan. Dit jaar wilde ik een nieuwe kopen maar de prijzen zijn schrikbarend hoog vind ik. Voor dertig euro heb je eentje met een voederoppervlak van nog geen 30x30cm. Ik ga de komende week zelf maar even wat in elkaar timmeren dacht ik zo. Als ik een niet te dikke paal neem kan hij gewoon in de droogmolen-houder. Bij gebrek aan een voederplank had ik het voer maar wat uitgestrooid op het dak van het houthok.
Ik heb gisteren aan de tafel in de kamer gezeten die nu bij het grote raam naar de tuin staat. Zo kon ik mooi bekijken wat er allemaal gebeurde in de tuin. Het voer op het houthok trok niet veel vogels, te dicht bij het huis denk ik. De vinken en het roodborstje zochten de zaadjes op die op de tegels waren gevallen (ik zal er zo even wat extra op strooien).
Tegen de schemering begon het gebruikelijke geruzie van de mussen die sinds een paar weken een overnachtingsplek in de kamperfoelie hebben gevonden. Al te groot is de struik niet en dus is het een heel gekwetter voor iedereen een plekje heeft weten te bemachtigen.
Een koolmees deed niet mee met het geruzie. En hoewel ik een prachtig mooi nestkastje heb hangen (niet die met dat raampje) vond de mees een ander plekje toch mooier. Het gat voor de aandrijfstang van mijn zonnescherm is blijkbaar de opening naar een mooi onderkomen. Het vogeltje ging er nog een paar keer uit maar wurmde zich steeds weer door dat gaatje naar binnen. Ik denk dat ik dit voorjaar maar even moet opletten of er geen nest in gemaakt wordt. Anders zouden er wel eens wat eieren of jongen kunnen sneuvelen wanneer ik het zonnescherm open doe.
Geef een reactie