De menselijke geest is toch maar een raar ding. In mijn jeugd dronk ik regelmatig thee. Bij het ontbijt, na school en ’s avonds na het eten. Eenmaal het huis uit was het met die gewoonte gedaan, koffie was nou eenmaal meer mijn ding.
In augustus besloot ik wat te gaan lijnen. Daar hoort veel waterdrinken bij, maar dat is iets wat ik echt niet vol hou. Thee leek mij een goed alternatief en zo maakte ik kennis met de wereld van de smaakjes thee.
Nu, bijna een half jaar verder, is er 1 ding waar ik maar niet aan kan wennen: de manier waar het touwtje aan het theezakje los trek. Ik blijf het gevoel houden dat ik het touwtje lostrek van het zakje. Zat het vroeger niet anders vast ? Ik dacht toch zeker te weten dat het touwtje vroeger geklemd zat in een spleetje in het labeltje dat je dan later kon gebruiken om het touwtje vast te zetten om het handvat van de theepot.
Nu heb ik steeds maar weer het gevoel dat ik het touwtje lostrek van het zakje.
Geef een reactie