Gisteravond ging de deurbel. Het eerste wat ik zag toen ik de deur open trok was een collectebus. Daarboven hing een gezicht dat mij vaag bekend voor kwam.
Ik haat dit soort situaties. Moet ik enthousiast reageren zonder naam te noemen ? (meestal mijn eerste en naar mijn gevoel meest veilige reactie) Moet ik zeggen ” He, ken ik jou niet ergens van ?” Of moet ik maar net doen alsof ik helemaal niets bekends zie.
Ik koos voor de laatste. De man achter de collectebus leek licht te grinniken. Maar of dat nou was omdat het schuifje van de deur bleef hangen waardoor het buiten moet hebben geklonken alsof ik een gevangenisdeur opende of omdat hij mijn worsteling met de vage herkenning had gezien weet ik niet.
Pas toen ik de deur weer dicht deed bedacht ik mij dat hij wel eens mijn huisarts kon zijn geweest.
Geef een reactie