Vanmorgen was het zo mooi weer dat ik er wel eventjes uit moest, al was het niet de bedoeling. Gewoon even mijn standaard rondje in de Dellen om te kijken hoe alles er bij stond.
Een van de hoge dennebomen langs het pad had er en der wat oude harsdruppels hangen, wit uitgeslagen van ouderdom. Deze zag er wel heel appart uit.
In de ochtend scheen het zonnetje heerlijk en overal om mij heen hoorde ik de vogels roepen. Een bepaalde roep kon ik maar niet thuisbrengen. Ik dacht eerst dat het een roofvogel was, maar toen ik hem weg zag vliegen leek het eerder een kraai met dat verschil dat hij de op en neer gaande vlucht van een specht had. Na even zoeken op de Soortenbank denk ik dat het een zwarte specht is geweest.
Bij het Zwijnenvennetje was het doodstil, zo af en toe hoorde ik wat kraken wat mij het gevoel gaf dat er herten, reeën of everzwijnen waren die mij in de gaten hielden. Op een kromme tak langs het water had een zaadje voeding gevonden en vormde zich een klein boompje.
Het spiegelgladde water weerspiegelde het bos rondom. Vreemd, net alsof je door een gat in de aarde naar een andere wereld keek.
Ik heb een foto op de kop gezet om te kijken wat dat voor effect gaf.
Geef een reactie