Ik had eigenlijk het opruimen van de zolder op de planning staan, maar het zonnige weer en de harde wind lokten mij naar buiten. Met zo’n harde wind moet je een open stuk water gaan opzoeken om de kracht goed te kunnen voelen. Voor mij is het IJsselmeer redelijk dichtbij, en ik besloot naar Urk te gaan.
Ik moest flink tegen de wind inhangen om nog vooruit te komen. Gelukkig was er nauwelijks een zandstrand. Was dat wel het geval, dan werd mijn camera gezandstraalt vrees ik. Achter de dijk lagen twee kleine pieren die de golven braken. Hoog spatte het water niet op, de sterke wind blies de druppels meteen naar beneden.
De meerkoeten en eenden zochten massaal beschutting achter de rotsblokken van de pier.
Het bleef prachtig om te zien hoe het water opspatte tegen de rotsblokken. Jammergenoeg kon ik er niet echt dichtbij komen. Om het vanuit de mooiste hoek te kunnen fotograferen zou ik op de rotsblokken moeten gaan staan, dan zou ik echt goed nat zijn geworden en mijn camera zou het niet hebben overleefd.
Er waren heel wat mensen die op het zelfde idee als ik waren gekomen. En bijna iedereen had zijn camera meegenomen. Maar ja, wat wil je ook met zulk mooi licht.
Niet alleen de fotografen genoten van het weer. Ook windsurfers namen het ervan.
Het was heerlijk om zo eens uit te waaien. Moet ik vaker doen als het zo hard waait.
Geef een reactie