Vreugderijkerwaard

Vanmorgen ben ik eens naar de Vreugderijkerwaard gereden. De wolken zagen er zo veelbelovend uit dat de dijk mij een prima uitzicht punt leek. En dat bleek ook zo te zijn, al was het wel een heel winderig uitkijkpunt. Maar door de harde wind vlogen de wolken ook over waardoor het landschap constant veranderde.

Lopend over de dijk viel mijn oog op een stengeltje in het gras. Zat daar nou een vlieg op ? Maar dichterbij gekomen zag ik dat het een pinksterbloem was. De eerste die ik zie dit jaar. Gelukkig stond hij aan de luwzijde van de dijk en kon ik er een foto van maken.

En zittend in het gras zie je ineens veel meer bloemetjes.

Weer op de dijk kwam ik langs een groepje bomen die allemaal met de voeten in het water stonden.

De wolken waren niet alleen schitterend om te zien maar zorgden ook voor een kleurenspel op de grond.

Mijn oog werd weer naar de grond getrokken: in verschillende madeliefjes waren vliegen druk bezig met eten, zonnebaden en wassen.

Liggend in het gras om de foto te kunnen nemen werden de jonge brandnetels gekneusd. Wanneer ik mijn ogen sluit, de geur van de geknakte brandnetels opsnuif en de zon in mijn gezicht voel. zou ik zweren dat het zomer is.

Achter de dijk, aan de landzijde, stonden een rijtje knotwilgen. De jongsten waren geknot, voor de ouderen was dit al te laat. Die waren vergroeid en gescheurd. Met alle holtes die nu in de bomen zaten zouden het perfecte schuilplaatsen voor uilen zijn. Ik heb er echter geen eentje gezien.

De grond onder aan de dijk was drassig. Hier en daar stond zelfs een flinke plas water. Eerst dacht ik dat het weer speenkruid was, het plukje geel midden in zo’n plas. Maar mee, het bleken dotterbloemen te zijn. Ook de eersten die ik zie dit jaar.

Teruglopend naar de auto zag ik nog paarse dovenetel. Wonderlijk hoe dit bloemetje op een handje met geheven vinger lijkt. Alsof hij het witte bloemetje een waarschuwing geeft.

En weer zie ik meer nu ik wat dichter bij de grond zit: ook de ereprijs heeft zijn bloemetjes al klaar.

Het was heerlijk om zo uit te waaien. Nooit verwacht dat ik met meer bloemenfoto’s dan wolkenluchtfoto’s terug zou komen, maar dat is het leuke van dit soort wandelingen. Het loopt altijd anders.

Alle 22 foto’s kun je weer in hun eigen album bekijken.