Gistermorgen ben ik nog even aan het oefenen geweest met mijn converter. Met bloemen gaat dat prima. Die zijn zo groot dat ik wat meer afstand moet houden om ze volledig in beeld te kunnen krijgen. En met wat meer afstand doet de autofocus het prima.
Maar wanneer ik dichterbij moet komen om het onderwerp groter in beeld te krijgen, moet ik over naar de handmatige instelling. En met macro’s is dat niet makkelijk. Maar ik blijf oefenen.
De macro maakt van mijn 100mm lens een 170mm lens. En zo kan ik onderwerpen die verder weg staan ook op de foto krijgen, zoals dit weiland aan de andere kant van een slootje.
Vanaf de plek waar ik stond zag ik ook dat de zuring prachtig door de zuring viel. Met de 170mm hoefde ik niet dichterbij te komen om ze beeldvullend te krijgen en dus behield ik ook de lichtval.
Geef een reactie