Zondagmorgen ben ik nog even naar de Dellen geweest. De regen van zaterdag en het zonnetje de volgende ochtend, beloofde een sprankelend bos. En dat bleek ook zo te zijn. Al het ik niet het idee veel van het bos te hebben gezien, ik zat meer op de grond dan dat ik om mij heen keek.
Alles op de grond deed mee met het feestje. Het gras bij de parkeerplaats, het mos onder de bomen en de halmen op een overwoekerd pad.
Toen ik eindelijk bij het zwijnenvennetje aankwam vielen de druppels van de zonnedauw eigenlijk niet meer op.
De blaadjes van het plantje zijn zo klein, dat ze makkelijk in een grote druppel gevangen kunnen worden.
Een platbuik was vanmorgen al heel vroeg uit het water gekomen. Hij is hier bijna klaar om weg te vliegen.
Geef een reactie