Met het blote oog was het nauwelijks te zien (nou moet ik daar wel bij vertellen dat ik soms een leesbrilletje nodig heb tegenwoordig  :wink: ), maar de eerste zaadjes beginnen al te kiemen.
Nog een heel gedoe trouwens, om dat kleine grut op de foto te krijgen. In de schemer van de ochtend met een converter werken is niet makkelijk. Ik heb daarom de camera maar op een bonenzak gezet, de lens handmatig scherpgesteld op de kleinste afstand, een lampje op de zaadjes gericht en vervolgens het schaaltje voor de camera heen en weer bewogen. Alleen via de zoeker kon ik zien welk zaadje uit was gelopen.
Goh, wat piepklein!
Misschien kun je beter aan het eind van de dag een foto nemen, als je nog goed daglicht hebt?
En dit mooie spul, wat zo z’n best doet te groeien, dat eet jij straks gewoon op?
goh wat leuk zeg,mooi werk en handig bedacht,ja en dat brilletje kunnen we niet meer zonder he…gr.Jantine
Ik kan niet zeggen dat ik het er smakelijk uit vind zien
maar de foto’s zijn wel knap gemaakt 