Vanmorgen drukte ik net het gaspedaal in toen ik even een blik naar rechts wierp en een prachtig veld met klaprozen zag. Zou ik die straks fotograferen wanneer ik terug was van mijn fotouitstapje ? Maar nee, de lage zon scheen zo mooi door het tere blad dat ik bij het eerst volgende stoplicht maar rechtsomkeer heb gemaakt.
Een hoek van het braakliggende terrein stond vol kleine, lichtrode klaprozen. Tussen al dat moois vlogen de hommels van bloem naar bloem.
Ik moest er wat geduld voor hebben maar eindelijk lukte het mij een hommel een beetje scherp er op te krijgen.
Gezien de vele zaaddozen moet het klaproosveld er al een tijdje staan. En gezien de vele knoppen zal het er ook nog wel even staan. Dat is dus nog even genieten.
Geef een reactie