Meestal wanneer ik jonge libelles vind, hangen ze al half uit hun oude huid. Ze zijn dan wit/gelig en vallen dan natuurlijk het meeste op tussen het groen. Ondertussen heb ik ook geleerd dat, wanneer een nimf aan een grasspriet of iets dergelijks hangt en zijn ogen geel zijn, dat dan de libelle er nog in zit en het niet lang zal duren voor die er uit komt. Maar ja, het is net als met een klok, als je er naar gaat zitten kijken lijkt hij niet vooruit te gaan.
Gisteren had ik twee geelogige nimfen ontdekt. Jammergenoeg zaten ze op de donkere zijde van het zwijnenvennetje en elk van hen zat op een moeilijk bereikbare plaats, maar ik wilde het toch gaan proberen.
Toen ik weer eens van de ene nimf naar de andere liep, zo’n drie meter verder, viel mijn oog op een takje van een dode kleine lariksboom. Verhip, op bijna anderhalf meter hoogte zat een nimf. Ongelooflijk dat zo’n beestje eerst een beter de kant op was geklommen en daarna nog eens zo’n eind omhoog na een paar jaar in het water geleefd te hebben.
En wat staken zijn ‘vleugeltjes’ vreemd naar voren.
De nimf wiebelde wat, en ineens begreep ik het: de libelle zou er elk moment uitkomen. Snel stapte ik naar de andere kant van de tak om het te kunnen bekijken. En ja hoor, door een scheurtje in de huid kwamen al wat haartjes naar buiten.
Ook op anderhalve meter hoogte was er maar weinig licht. Ik probeerde van alles uit om er toch een scherpe foto van te kunnen maken. De iso omhoog, het diafragma groter, de flitser aan…… En geen van allen leverde een goed beeld op. Maar ach, het gaat nu om de leerervaring en dan doen wat rare kleuren en onscherpte er even niet toe.
Nu pas zag ik dat de hoofdhuid van de nimf ook helemaal openscheurde. Tot nu toe was mij dat niet opgevallen. De kop leek altijd helemaal intact waardoor ik mij afvroeg hoe dat beestje toch halverwege het lijfje er uit wist te komen.
Niet lang daarna was het bovenlijf al los van de oude huid.
Het beestje wrong zich verder uit zijn oude huid en het lukte hem om ook zijn pootjes los te trekken.
En niet veel later hing hij in de pose waarin ik de libelles meestal vind. De volgende stappen, het oppompen en drogen van de vleugels en het lijf, zou een tijdje gaan duren. Tijd om even verder te wandelen dus.
Geef een reactie