Wolkenmiddag

Vandaag zou ik weer aan het klussen gaan maar toen ik even het raam uit keek kon ik het niet laten even langs het water te wandelen. De luchten waren weer prachtig. Toen even later een donkere wolk verscheen werd het tijd om weer naar binnen te gaan. Lopend langs het water hoorde ik een korte schrille kreet van een vogel. Geen idee welke het was en dus keek ik in de richting van het geluid: een fel blauwe kogel kwam over het water aanvliegen en schoot langs mij heen. Een ijsvogel ! Als ik straks in mijn nieuwe huis woon moet ik eens uit gaan zoeken waar die woont en zijn visplekje heeft.

Ik was echt van plan om nu flink aan de slag te gaan, maar na de regenbui waren de wolkenluchten nog veel mooier. Dus ging de cameratas op de rug en kwam de fiets uit de schuur. Op naar de IJssel.

Eenmaal aan de waterkant vlogen er een stuk of vijf vogels op. Als ik mij niet vergis waren het patrijzen. Wat een wonderlijke dag toch. De vogels waren te snel voor mijn camera en al lang verdwenen tussen het hoge gras. Dit koolwitje had gelukkig wat meer geduld met mij.

En de naam van deze bloem moet ik nog opzoeken. De plant waar ze aan groeien was zo’n anderhalve meter hoog.

Al snel richtte ik mijn aandacht weer op de wolkenluchten, die bleven prachtig om te zien.

Ineens hoorde ik een hoop kabaal: een koppel ganzen kwam overvliegen. Met mijn macrolens heb ik maar op goed geluk geschoten. Photoshop heeft mij geholpen met de uitsnede.

De IJssel houdt vaak de wolken tegen. Dit keer stond ik aan de goede kant. Terwijl ik in het zonnetje stond hing er een zware lucht aan de overkant en regende het even verderop.

Ik loop nog even door naar een kleine inham om te zien hoe daar het uitzicht is. Een alleen staande boom aan de overkant kon ik nu beter isoleren van de achtergrond. Dat werd dus weer een foto.

Nog even genieten van de wolkenpartijen en dan toch maar aan het werk gaan ?

Weer hoor ik het gegak van ganzen. En weer kon ik het niet laten om er foto’s van te maken.

Teruglopend naar de fiets viel het mij op hoe het dak van de boerderij aan de overkant het licht reflecteerde. Vooruit, nog een laatste foto en dan toch echt de handen uit de mouwen.