Afgelopen zondag had ik in Drenthe een afspraak, een mooie gelegenheid om vooraf even door het Dwingelderveld te wandelen. Het is een prachtig natuurgebied in Drenthe.
De herfst is nog jong, de bladeren beginnen net te verkleuren, sommige bomen zijn al helemaal van kleur verschoten, anderen zijn nog helemaal groen.
Het is nog niet lang licht en de lichte nevel in het bos zorgt voor een heel aparte sfeer.
Tussen de takken op de grond schiet een muisje weg wanneer ik mij voorover buig om een kleine paddenstoel te fotograferen.
Verscholen achter een bomenrij ligt een meertje. Het water is nagenoeg rimpelloos, de kleuren van de herfst worden ook hier zichtbaar.
Omdat het gebied voor mij onbekend is volg ik een paaltjes route. Niet te lang (5km) maar met mijn wisselend tempo zegt dat niets over de duur natuurlijk. Uit een van de paaltjes zie ik twee paddenstoeltjes steken.
De wandelroute loopt tussen hoge naaldbomen door, langs stukken bos met loofbmen en weer langs een meertje. In het heldere water zie ik een salamander langs een half verzonken boomstam zwemmen.
De sfeer die hier hangt laat mij bijna geloven dat er elk moment een trol of een wit wief tevoorschijn kan komen.
.
Om de een of andere reden beslaat mijn lens en worden de foto’s die ik maak ineens wazig. Komt het door mijn adem of toch….
Snel loop ik verder. Een echtpaar passeert mij. Hij heeft een camera om zijn nek hangen maar lijkt niet de tijd te nemen om goed om zich heen te kijken. Ze stappen stevig door en stoppen heel af en toe zodat hij een foto kan nemen van het meer. Ze zijn al honderden meters verderop wanneer ik nog steeds de geur van parfum of aftershave kan ruiken. De witte kluifzwam hebben ze in hun haast niet gezien.
In de verte zie ik mijn autootje al staan. Mijn blik glijdt weer terug naar het bospad en ik zie twee oranje zwammetjes langs het pad. Zouden het zijn wat ik denk ? Zie ik hier dan voor het eerst cantharellen in het wild groeien ?
[simpleviewer=9,680,800]
Geef een reactie