[exif=”wp-content/photos/10jan09_1.jpg”]
Drie dagen later en we leven alweer in een hele andere wereld. Zelfs het ijs is al bijna niet te zien door het dunne laagje water dat er nu op staat. Maar de foto’s brengen mij weer even terug naar de wondere winterwereld die er in het weekend nog was.
[exif=”wp-content/photos/10jan09_7.jpg”]
Zaterdagochtend waren de bomen nog prachtig wit, en met de blauwe lucht op de achtergrond viel dat extra op. Door de lage winterzon bleef het de gedeelten van het bos waar veel naaldbomen stonden knap donker. Juist de afwisseling van lichte en donkere stukken bos vind ik juist het mooie van dit gebied.
[exif=”wp-content/photos/10jan09_8.jpg”]
De zon liet de sneeuw een beetje smelten, net genoeg om de sneeuw een beetje transparant te maken.
[exif=”wp-content/photos/10jan09__10.jpg”]
Als een soort schepje hadden veel kleine takjes die aan het einde wat gekromd waren een klompje ijs gevangen. Met het ochtendlicht en de sneeuw tussen de lariksen op de achtergrond kreeg ik ineens een hele vreemde kleurspeling.
[exif=”wp-content/photos/10jan09__11.jpg”]
Daar waar ik soms dacht druppels te zien, bleken het toch allemaal ijs te zijn. Bevroren na een eerdere dooiperiode.
[exif=”wp-content/photos/10jan09_14.jpg”]
Het was weer heerlijk genieten maar er moest nog een volleybalwedstrijd in Meppel gespeeld worden en dus werd het tijd om naar huis te gaan.
[exif=”wp-content/photos/10jan09_16.jpg”]
De 19 foto’s van deze wandeling heb ik in het fotoalbum winter geplaatst.
Geef een reactie