Tussenstop

Vanmorgen was het weer prachtig. Via google-maps had ik een plekje ergens achter Ommen uitgezocht om naar toe te gaan. De route bracht mij langs de vistrap en omdat ik daar al een tijd niet meer geweest was leek het mij wel leuk om daar even een tussenstop te maken. Het bleek er kaal en koud te zijn. Alles was tot aan de grond afgemaaid zodat het leek alsof ik op een gazonnetje liep. Nou ja, het was maar een tussenstop. Nog even de sluis over om naar het razende water te kijken. Wat een stroming voor zo een rustig lijkend riviertje.

Aan de overkant was de vistrap. Een soort van platte treden waarover de vissen stroomopwaarts kunnen zwemmen. Voor de snoeken was ik al te laat, volgens het bordje met info zwemmen die in de maand januari langs.

De oever glinsterde van de druppels en daar kon ik natuurlijk niet zo maar aan voorbij lopen.Eenmaal op mijn knieën op de grond, zag ik dat er ook bevroren druppels te bewonderen waren.

Het duurde niet lang of mijn broek was om de knieën alweer nat, nog knap koud zo bij het open water. Maar het was alweer zo’n tijd geleden dat ik druppels in het zonnetje kon fotograferen dat het mij niets kon schelen.

Tussen het gras zag ik ook een paddestoeltje staan, helemaal onder de rijp.

De blaadjes die rechtop in het gras stonden vingen prachtig het ochtendlicht

Een eindje verderop, tussen de keien, was ook het mos wit berijpt. De kleine steeltjes er trots bovenuit stekend.

Toen ik na een tijdje weer rechtop ging staan en om mij heen keek, zag ik een prachtige wolk naderen.

Prachtig om te zien maar ook de vooraankondiging van minder goed weer. Maar ja, wolken zijn wolken en je moet ze wel bewonderen. Met de zon in de rug ben ik blijven kijken naar het naderen van het mindere weer.

In de verte was een witte sluier onder de wolken te zien, dat moest haast wel sneeuw zijn.

De wolken werden donkerder en dreigender, en nog steeds voelde ik het zonnetje in mijn rug.

Tegen de tijd dat ik de laatste foto’s maakte was het zonnetje weg. Ik besloot maar naar huis te gaan. Ik had mij al prima vermaakt met de druppels en wolken. Ik was nog maar net de hoofdweg opgedraaid toen de eerste sneeuwvlokken vielen.