[exif=”wp-content/photos/IMG_7960.jpg”]
Het is zo’n schetig vogeltje maar o,o, wat is hij vlug en schichtig. Al tijden zit ik met de camera achter hem aan te vangen. Telkens weer zit hij parmantig op de schutting of op een bloempot in de tuin. Zodra ik de camera dan pak om een foto te maken lijkt hij mij een spottende blik toe te werpen om er vervolgens vandoor te gaan, of om net buiten mijn bereik te gaan zitten.
Maar gisterenhad ik een beetje geluk. Ik wou net de spreeuwen fotograferen die zich nu massaal op het pindakaasblok storten, toen die ineens wegvlogen. Een tel later zat het roodborstje dan eindelijk net lang genoeg stil voor een foto.
Geef een reactie