[exif=”wp-content/photos/kievietsbloem1.jpg”]
Vrijdag was het zulk mooi weer dat ik via het Engelse Werk terug fietste naar huis. In een veldje dat ik passeerde meende ik een wit vlekje te zien. Dat moest ik even bekijken. Zou het een lenteklokje zijn? Die had ik hier vorig jaar ook gezien namelijk. Maar onderweg naar het witte vlekje zag ik een paars vlekje, het vlekje werd een prachtig hangend klokje: de kievitsbloem.
Prachtig, zoals de bloemen aan een sierlijk gebogen stengeltje hangen. En eigenaardig toch weer, die geblokte tekening.
[exif=”wp-content/photos/kievietsbloem2.jpg”]
En oja, het lenteklokje stond er ook en deed niet onder in schoonheid voor de kievitsbloem.
[exif=”wp-content/photos/lenteklokje.jpg”]
Mooi inderdaad. Ben benieuwd wat we onderweg en in Appeltern aantreffen. Hier is het sinds eergisteren wel van het een op het andere moment geel van het koolzaad in de bermen.
ben benieuwd waarom je voor twee verschillende diafragma’s hebt gekozen
Bij de eerste wilde ik het blad boven de bloem ook scherp hebben, bij de tweede wilde ik de achtergrond onscherp hebben. Vandaar de verschillende diafragma’s