Jong grut

[exif=”wp-content/photos/24mei09_1.jpg”]

Zo af en toe zie ik uit het koolmezenkastje een fris jong koppie naar buiten kijken. Zou het vogeltje mij herkennen als die met die rare dikke kop die zo af en toe ineens in hun huisje naar binnen gluurt?

Het zal denk ik niet lang meer duren voor dit nestje uit gaat vliegen. Ik hoop dat ik er getuige van kan zijn.

[exif=”wp-content/photos/24mei09_2.jpg”]

Het pimpelmezennestje heb ik gisteren nog gefotografeerd. Toen hing een van de jonkies net zo naar buiten als vanmorgen de koolmees. Vanaf de bank zag ik vanmorgen de buurkat in grote concentratie op de schutting zittend kijken naar het pimpelmezenkastje. Dat doet hij wel vaker, ik zocht er dus niets achter. Totdat ik hem ineens zag omdraaien en een sprong zag maken in de sering die tegen de schutting aangroeid. Maar doordat de schutting smal is had hij bij het neerkomen niet veel plek om zijn evenwicht te vinden en dus viel hij op de grond.

Ik dacht dat hij een sprong had gemaakt naar een van de ouder-pimpelmezen die wel vaker even in de top van de sering gingen zitten. Ik ben maar even wezen kijken of hij een van de ouders gepakt had en of ik nog wat kon doen. Maar aan de manier waarop ik hem naar beneden zag kukelen dacht ik niet dat hij wat had gevangen.

Eenmaal buiten viel het mij op dat het akelig stil was in het nestkastje. Ik ben nog even wezen wachten om te zien of een van de ouders terug zou komen waarop meestal een luid peip-concert uitbreekt. Maar er kwamen geen ouders meer. Ik denk dat de buurkat heeft zitten kijken hoe de jonkies het nest verlieten. Gelukkig heeft hij er geen eentje te pakken gekregen. Maar wat is het nu stil achter het huis.

p.s. Voordat ik vanmorgen de foto’s van de koolmees maakte had ik even snel mijn geheugenkaartje geformateerd. Te laat bedacht ik mij dat de foto’s van de pimpelmees nog niet op de computer waren gezet.