Bargerveen

[singlepic id=410 w= h= float=]

Toen Ina en ik afgelopen winter door het Bargerveen liepen, zagen we op een infobord dat het er in de zomer zou stikken van de libellen. Reden voor ons om nog eens terug te gaan. Afgelopen zondag was het zo ver.

Was het er afgelopen winter wit, grijs en koud, nu was het er groen, blauw en warm. En de bordjes hadden niet gelogen, overal waar je keek vlogen libellen en waterjuffers. Alleen geen eentje die stil wou blijven zitten. Een sprinkhaan was zo vriendelijk om wel voor mij te poseren.

[singlepic id=411 w= h= float=]

Ik was nog maar net weer omhoog gekomen om verder te lopen toen ik aan de overkant van het pad iets zwarts op een blad zag zitten: zowaar, een prachtige rups.

[singlepic id=412 w= h= float=]

We lopen verder over het pad. Aan weerskanten zien we afwisselend struikgewas en plassen. Langs het pad groeiden mooi geveerde varens

[singlepic id=414 w= h= float=]

Ina spotte ook nog dit vreemde insect. Pas later, toen ik de foto groot op de computer zag, viel mij de oranje vergroeiing op de bladsteel op. Tenminste, het lijkt mij een vergroeiing, of zouden het eitjes van het beestje zijn?

[singlepic id=415 w= h= float=]

Bijna overal waar je keek zag je wel veenpluis. Witte bolletjes watten op wiebelige steeltjes.

[singlepic id=417 w= h= float=]

En dan, eindelijk, zijn er twee waterjuffers die lang genoeg voor mij stil bleven zitten zodat ik een foto kon maken. Ze waren even afgeleid denk ik..

[singlepic id=420 w= h= float=]

Zo hier en daar zag je sierlijk gekrulde grashalmen staan. In het midden van de grashalmkrul zat steevast een wit bolletje. Een spinnennestje neem ik aan.

[singlepic id=421 w= h= float=]

Het duurde even voor ik in de gaten had dat deze waterjuffer iets aan het eten was. Geen idee wat, het zal wel een insectje zijn.

[singlepic id=425 w= h= float=]

Ik had eigenlijk verwacht dat ik tijdens deze wandeling talloze waterjuffers en libellen zou fotograferen, maar dat viel niet mee. Er zaten er voldoende, maar maar een enkeling wou stil blijven zitten. Gek genoeg konden we geen enkele nimf vinden, zelfs geen lege. Maar ach, er waren genoeg andere beestjes om te fotograferen.

[singlepic id=428 w= h= float=]

En terwijl ik dit groene beestje fotografeerde, zag Ina dat er links van mij een platbuik op een stokje ging zitten.

[singlepic id=429 w= h= float=]

Nadat hij opgevlogen was ging hij op een stokje rechts van mij zitten. Maar ondertussen had ik weer wat anders op het oog: een witsnuitlibel. En ook deze was lekker aan het smikkelen.

[singlepic id=431 w= h= float=]

Verder wandelend kwamen we langs een hele kudde makke schapen. Wonderlijk voor schapen die in een natuurgebied rondliepen. Ze waren zo tam dat ze niet eens de moeite namen om hun kop op te tillen toen we op nog geen meter afstand passeerden.

[singlepic id=433 w= h= float=]

Op het zandpad zag ik  dit kevertje, ik kon er nog net een foto van maken voor Ina er bijna op ging staan.

[singlepic id=435 w= h= float=]

Waar we in de winter naar het bellenijs hadden staan kijken, groeiden nu talloze zonnedauwplantjes met prachtig grote ronde bladeren.

[singlepic id=441 w= h= float=]

En oja, er kwam ook nog een wants aangevlogen. Geen idee waar die Ina’s onderarm voor aanzag, maar in iedergeval had hij besloten daar even uit te rusten.

[singlepic id=439 w= h= float=]

We waren al weer op de terugweg en liepen over een met gras begroeid pad, toen er ineens een adder van een cm of 30 over stak. Een prachtig bruin beestje met een zwarte zigzag-streep op de rug. Ik had er nog nooit eentje in levende lijve gezien. Jammergenoeg was hij te snel om op de foto te kunnen zetten.

Aan het eind van het pad zat nog een blauwe waterjuffer driftig met haar staart te zwaaien. Het leek bijna alsof ze ons uitzwaaide.

[singlepic id=444 w= h= float=]

Alle foto’s van deze wandeling kun je in onderstaande slideshow bekijken.

[simpleviewer=20,680,850]