[exif=”wp-content/photos/IMG_8865.jpg”]
Voor ik maandagmiddag naar de prijsuitreiking in Arnhem ging, ben ik ’s morgens eerst gaan wandelen in het natuurgebied Planken Wambuis. Daar had ik een paar eigenaardige ontmoetingen.
Lopend langs het pad hoorde ik vanaf de heide een vreemd brullend geluid te horen. Het leek mij niet een burlend hert, maar eerder zo’n schotse hooglander waarvoor bij de ingang al waarschuwingsbordjes hingen. Toen ik het stuk dennenbos passeerde en bij de heide aankwam, zag ik inderdaad een grommende en grauwende stier op mij af komen.
Het beest was groot en knap chagrijnig. Hij straalde gewoon uit dat hij zin had om ergens eens even flink tegenaan te beuken en ik had liever niet dat ik dat zou zijn. Langzaam liep ik naar wat dicht op elkaar staande bomen in de hoop mij daar wat achter te kunnen verschuilen wanneer hij inderdaad op mij af zou stormen.
Terwijl ik achter de bomen stond te wachten tot de stier voorbij gewandeld zou zijn zag ik langs het dennenbos een man aan komen lopen. In een witte korte broek en met een gestreept shirt en slippers aan leek het eerder iemand die een strandwandeling dan een boswandeling maakte. Een vreemde, misplaatste verschijning die langzaam maar zeker op de stier af koerste.
Gelukkig zag de man nog net op tijd de stier en ook hij bleef staan om niet de aandacht van het beest te trekken. Nadat de schotse hooglander (gelukkig) was doorgelopen en een eindje verder met zijn voorpoten zand in hoge bogen omhoog gooide, kwam de man naar mij toe lopen. “That’s not a happy bull” zij hij tegen mij. Het bleek een schot te zijn die vanwege de herdenkingen in Arnhem in Nederland was.
En zo had ik een ontmoeting met 2 schotten in het Planken Wambuis.
Geef een reactie