Deze ochtend was ik van plan om gewoon lekker alleen rond te zwerven over het terrein van het resort. Slenterend van voederplaats naar voederplaats zou ik vast veel vogels zien. Toen ik het pad naar de ontbijtruimte opstapte liep er net een gids met een paar belangstellenden langs. De gids wees omhoog naar een boomstam. Het was even goed kijken maar toen zag ik hem ook: een boomklever. Heel wat anders dan de boomklever zoals wij die in Nederland kennen. Bijna zo groot als een merel en stijf tegen een boom aan gekleefd.
Terwijl ik de boomklever fotografeerde liep het groepje weer verder. Even later hoorde ik een soort gesis. “Pssssstt!!” Ik keek op en zag het groepje weer staan, heftig naar mij gebarend dat ik moest komen.
Dicht bij de voerderplaats waar zij stonden was een toekan geland. Wat een mooi en groot beest is dat!
Met zijn prachtige geel-zwarte kleur en knal blauwe poten was de swainsons toekan een prachtige verschijning. Zijn snavel zag er gevaarlijk uit maar is in werkelijkheid van zacht materiaal waardoor hij alleen fruit kan eten.
Het vogelgroepje liep verder. Ik kwam in de verleiding mee te lopen maar de dag daarvoor had ik ook al meegelopen. Toen liepen we steeds door een bladerrijke omgeving waardoor de vogels niet goed te zien waren en al helemaal niet te fotograferen. Voor mij zou het dus posten bij de voerderplaatsen worden. En jemig, wat was het daar druk.
Er kwamen prachtige vogels voorbij, zoals bijvoorbeeld deze bisschops tangare.
De groene suikervogel
en de zomer tangare
en ondertussen een oude bekende, de baltimore troepiaal.
Het verwonderde mij trouwens dat er alleen maar fruitetende vogels kwamen (althans, ze aten alleen maar fruit) met al die vliegen op dat fruit moest een vliegenetende vogel zijn buikje daar ook wel vol krijgen leek mij.
Wat mij ook verbaasde was dat er een specht langs kwam. Daarvan had ik niet gedacht dat die ook wel een fruithapje zou lusten.
Hoe mooie en kleurrijk de vogels ook waren, ze gunden elkaar het fruit niet. Op de takken boven de voedertafel was het constant een gekwetter en geruzie tussen de verschillende soorten.
Na alle drukte ben ik nog even verder gelopen over het terrein. Tussen de grote bladeren door kon ik nog net een kolibri zien die wat nektar uit een grote bloem haalde.
Mijn dag kon niet meer stuk, het was maar wat jammer dat we de volgende dag alweer door zouden reizen. Ik had er best nog wel een dagje of twee rond willen zwerven.
Geef een reactie