Februariwandeling

Gistermorgen scheen het zonnetje, op een vrije zaterdagmorgen is dat natuurlijk een uitnodiging voor een fotowandeling. Ik ben maar weer eens even naar de Dellen gegaan, even kijken bij het zwijnenvennetje. Hoe dichter ik bij mijn doel kwam, hoe witter de wereld werd. Aan de andere kant van de IJssel bleek het gesneeuwd te hebben. In plaats van het bruingroene bos dat ik verwachtte, liep ik nu ineens in een wit winterbos.

In het bos was het wel een drukte. Er werd flink gekapt. Het hout dat op grote bulten bij de parkeerplaats lag zag er prachtig uit met het dunne laagje sneeuw.

Gisteren zijn ze ook al bezig geweest denk ik. Deze trui hing over een paaltje, waarschijnlijk van iemand die het gisteren tijdens het werken warm had gekregen.

De wandelroute bracht mij langs het fietspad. Langs het fietspad staan prachtige hoge beuken en doordat het fietspad recht loopt geeft dit een prachtige doorkijk.

De sneeuw is door een stevig windje door het bos geblazen. Hierdoor leek het net alsof ik in verschillende werelden liep. Keek ik de ene kant op dan zag ik bovenstaand beeld, keek ik de andere kant op dan zag ik onderstaand bos.

Hier en daar zaten er nog steeds beukenblaadjes aan de takken. Soms een dikke wolk van blaadjes, soms alleen hier en daar aan een tak.

Ik heb mij toch maar even gericht op het winterbos want zo heel lang zal de winter niet meer duren.

De halfwitte boomstammen waren een mooi gezicht, heel even werden de kale stammen van de hoge dennen mooi.

Maar ook de jonge lariksen met hun wir war en dunnen takken zagen er mooi uit.

Het was weer eens een heerlijke wandeling in een onverwacht wit bos.