Wintermorgen

Bij het opstaan vanmorgen hoorde ik een hoop lawaai. Het klonk als honderden ganzen en omdat ik die de afgelopen dagen steeds op de weilanden had gezien, verwachtte ik ze daar vanmorgen ook te zien. Maar de weilanden bleken leeg, het geluid van ganzen moest dat haast wel van de Vreugderijkerwaard komen. De rivier is hemelsbreed bijna een kilometer van mijn huis en leek mij dat er wel heel veel ganzen moesten zijn gezien het lawaai dat ik hoorde.

Natuurlijk had ik er meteen op uit moeten trekken, maar ja, net uit een warm bed en een wel heel koude wereld buiten………  eerst maar eens een cappuccino. Toen ik tegen een uur of negen er alsnog op uit trok bleken alle ganzen verdwenen. Alleen hier en daar scharrelden nog wat ganzen rond die opvlogen zodra ze mij in de gaten kregen.

Maar dat ik even naar de Vreugderijkerwaard ging was niet voor niets, het was er prachtig. Een witte wereld door de rijp die de mist en de vorst samen hadden gemaakt.

En net als in het bos gistermorgen, was er nu ook weer een groot verschil tussen richting de zon kijken en van de zon af kijken. Met de zon in de rug kreeg de wereld ineens meer kleur. Zelfs de oude stoppels van de mais leken fel van kleur.

Het water van de IJssel in deze waard leek vreemd blauw op deze koude wintermorgen.

Net als de lucht trouwens, die stak ook prachtig blauw af tegen het pastelgekleurde land, zolang je de zon maar in de rug hield.

Maar ach, ik blijf toch altijd een zwak houden voor tegenlicht.Veel minder kleur maar er gebeuren weer heel andere dingen in een foto.

Teruglopend heb ik ook nog even op mijn knieën op de grond gezeten. Heel voorzichtig want ik was eigenlijk onderweg naar Groningen en om daar nou met een vieze broek aan te komen…. Maar het moest even gebeuren, de planten zagen er zo mooi uit met de rijp.