Deze dag ging de reis van Sarapiqui naar Tortuguero, een plaats aan de oostkust van Costa Rica die alleen per boot te bereiken is. Onderweg kwamen we langs ananas- en bananenplantages. De bananentrossen werden allemaal in blauwe plastic zakken verpakt zodat ze in een optimaal klimaat kunnen groeien.
Tussen de bananenplanten door zag je overal bogen staan waarin een soort van rails hing. Hier aan werden de bananen met haken opgehangen en werden ze naar de fabriek gebracht. Verkeersregel in Costa Rica: bananentreinen hebben altijd voorrang. Eenmaal in de fabriek werd eerst het plastic weggehaald en daarna de beschermringen die tussen de bananen zaten.
Daarna werden de grote trossen uit elkaar gehaald en in bakken met water gedaan.
Een hele hoop dames sorteerden vervolgens de bananen die in het water dreven.
Leuk om nu eens te zien waar de bananen vandaan kwamen. Maf ook om te zien dat de zo bekende (en handige) bananendozen hier gevuld werden. In dit geval waren het chiquita bananen.
Maar de reis ging verder met zo af en toe een korte fotostop zoals bijvoorbeeld vanwege deze vogels. Een zwarte gier waarvan we gedurende de reis altijd de silhouetten wel in de lucht zagen en de kuif caracara.
De reisleidster liet de bus ook even stoppen om een paar eigenaardige vruchten te plukken. De naam ben ik vergeten, maar het gebruik van de vrucht niet. De besjes bevatten een rode kleurstof waarmee indianen hun gezichten beschilderden. Maar de kleur wordt ook als een soort safraan gebruikt om rijst te kleuren.
Uiteindelijk kwamen we bij de boot voor het laatste stukje van de reis naar Tortuguero. Op het water waren heel wat vogels te zien, jammer genoeg ging de boot nog al hard waardoor er nauwelijks foto’s te maken waren. Gelukkig moesten we in een bocht wat langzamer varen waardoor ik toch nog wat foto’s kon maken.
Deze vogels deden gaven mij wel een wad-gevoel. Langs de kust van de waddeneilanden zijn ze volgens mij ook te zien.
Geef een reactie