Dwingelderveld in groothoek

Vorige week had ik een afspraak in Dwingeloo.  Omdat ik de rest van de dag vrij was en het weer niet al te slecht was, had ik mijn camera meegenomen. Zo kon ik na het gesprek lekker een fotowandeling in het Dwingelderveld gaan maken. Eenmaal in het natuurgebied besloot ik de hele wandeling alleen mijn 10-22mm groothoeklens te gebruiken. Daar heb ik nog niet veel mee gefotografeerd en het leek mij een goede oefening.

Het bos zelf was nog in winterrust. Het enige groen kwam van het mos op de bomen en op de grond. Vlak nadat ik het bos was ingelopen kwam ik een paar zanderige stukken tegen met langs de randen dennenbomen.

Maar naast de droge stukken zandgrond, zijn er ook hele natte plekken in het bos.

Daar waar de bosbodem nat was, waren ook veel mossen te zien. Prachtige dikke kussens waar je zo wel even op zou willen uitrusten, ware het niet dat je dan doornat zou worden.  De grond was zo nat dat even op de knieën zitten meteen een erg natte broek zou opleveren. Een mooie reden om eens een foto te maken met liveview. Nog best lastig eigenlijk.

De wandeling ging verder, dit keer weer over een droog bospad. Het was nog goed uitkijken, niet alleen voor laaghangende takken maar ook voor blootliggende wortels op het pad.

En ook hier werd de groene toets in het bos verzorgd door het mos op de takken.

Langs het pad stond een oude, dode berkenstam. De zwammen op de stam gingen bijna helemaal op in de boom.

Het bos kreeg ineens een heel ander uiterlijk door dat de bosbodem begroeid was met heide. Donker paarse plantjes als een dik tapijt onder de bomen.

Even verderop kwam ik bij de bosrand en keek ik uit over een grote heide vlakte, zo groot dat ik bijna de overkant niet kon zien.

Even verderop schoot het pad het bos weer in. Een wat wonderlijk bos, al kon ik er niet direct de vinger op leggen. Het was niet het dichte tapijt van heideplanten op de bosbodem, dat had ik al eerder gezien. Misschien de wonderlijk lage dennenbomen? Meestal zijn in een naaldbos de bomen hoog en kijk je alleen tegen de kale stammen aan. Maar nee, dat was het niet alleen. Ineens zag ik het: de bomen waren niet in rechte rijen aangeplant. Eigenaardig dat je daar zo vreemd tegen aan kunt kijken.

Tussen alle naaldbomen door zag ik een vreemde boom. De taken leken in een dramatisch gebaar zich naar de hemel te verheffen, de boom zelf was als enige in zijn omgeving helemaal groen.

Het was een heerlijke wandeling, al was het wel spannend of ik het droog zou houden, maar ik had geluk. Leuk ook om zo eens met alleen een groothoeklens foto’s te maken.

Laatste berichten:

Wekelijks op de hoogte blijven van nieuwe blogjes?

Laat dan hier je E-mailadres achter:


Geplaatst

in

door

Reacties

4 reacties op “Dwingelderveld in groothoek”

  1. mo avatar
    mo

    Hai Marmein,

    Schitterende foto’s weer van bomen.
    Mijn dag is weer goed! 😀

  2. Joekie avatar

    De effecten van de groothoeklens komen in deze foto’s erg mooi uit. Goed idee!

  3. Laura avatar
    Laura

    Veel juweeltjes hierbij! De dubbele tak met mos vind ik het mooist…
    geloof ik… lastig kiezen.
    Hoeft ook niet, niet alles moet in een ranglijst….. 😉

  4. […] je prachtige foto’s van een bos in winterstemming. Geen idee, mij lukt het niet zoals het Marmein wel altijd […]

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *