Toen ik gistermorgen de kamer in stapte zag ik een rode flits langs het raam. Tegen de stam van de hulst kwam de flits tot stilstand: het bleek een kleine bonte specht te zijn. Hij had van de vetbollen gesnoept die aan de kroonluchter hingen. Daar had ik graag een foto van gemaakt, maar ja, het vogeltje was al gevlogen.
s’Middags kwam de specht weer op bezoek. Een vreemd gezicht, zo’n grote vogel tussen de kleine musjes. Natuurlijk had ik de camera niet bij de hand, die lag nog in de bijkeuken. En om daar te komen moest ik voor het raam langs, de specht zou dan zeker wegvliegen. Dat werd dus op de knieën onder het raam door om ongezien de camera op te halen. Daarna met de camera voor het gezicht heel langzaam voor het raam gaan staan om daarna dan eindelijk een foto te kunnen maken.
Geef een reactie