Niets is geloof ik erger dan hopen dat je niet gebeld wordt. Gistermorgen kreeg mijn vader 2 nieuwe kunsthartkleppen die via een ader onder zijn arm zijn aangebracht. Een operatie met risico, ook gezien zijn leeftijd van 84 jaar. Drie uur lang was het hopen dat ik niet gebeld werd, want een te vroeg telefoontje zou slecht nieuws betekenen.
Om niet de hele tijd naar de telefoon te zitten kijken ben ik maar aan het opruimen gegaan, iets wat trouwens hard nodig was want met de warmte van de laatste tijd was daar maar weinig van gekomen.
Na drie uur kwam dan eindelijk het verlossende telefoontje: operatie geslaagd. En toen ik 2 uur later bij zijn bed zat had meneer al weer praatjes.
Hè gelukkig. Jemig, wat spannend.
Wat is het ook een ouwe taaie, die pa van jou! Hoera!
Beterschap voor je vader!
Hopelijk heeft hij nog lang plezier van zijn nieuwe hartkleppen en jij nog van hem 😉
Fijn, hoop dat ‘ie snel opknapt, was bij mijn moeder wel het geval gelukkig, met haar gerepareerde hartklep..
Beterschap voor je vader!! Gelukkig is het even wat minder heet. Is nooit prettig als je je niet goed voelt.
Sterkte met de praatjes en de ritjes naar het ziekenhuis.
En.?? en dag later nog steeds de zelfde praatjes.
Gistermorgen baalde hij dat hij nog niet uit bed mocht, heeft hij ruzie gemaakt met een verpleegster (en het weer bij gelegd). Hij heeft goede hoop dat hij vandaag even uit bed mag.
Jouw vader ruzie maken ttttsss het zit dus in de familie 8)
Maar als hij zou al praat gaat het volgens zeer goed.
hij zal één van de eerste zijn met deze techniek,
in de volkskrant van 17 juli lees ik:
een 74 jarige vrouw heeft onlangs in het academisch ziekenhuis maastricht een nieuwe hartklep gekregen, die is geplaatst via de halsslagader. Volgens het maastrichtse ziekenhuis is de nieuwe operatietechniek een wereldprimeur.
🙂
Dat ie nog maar lang praatjes mag houden… 😉 🙂