Regelmatig kijk ik even bij het lampenpoetsersgras. Even kijken of er al mooie pluimen aan komen. Goed starend in het hart van de plant vond ik nog niet de kleinste aanwijzing op aanstaande pluimen. Geen bobbeltjes, geen nieuwe steeltjes, helemaal niets. Vanmorgen keek ik weer in het hart en weer zag ik geen aankondigingen. Pas toen ik weg keek zag ik een pluimpje, eentje maar. Hij kwam niet zoals ik verwachtte uit het hart van de plant maar ontwrong zich, zoals een libel dat doet bij zijn oude huid, aan de stengel waar hij in zat.
De andere stengels zien er maar dun en slank uit, zouden daar dan wel pluimen in zitten? Vast wel, en straks heb ik weer een mooie pol met wiegende pluimen waar de druppels prachtig in blijven hangen.
Geef een reactie