Gisteren waren het heerlijke luchten. En omdat ik al een tijdje aan het denken ben over de aanschaf van een A3+ printer en een flitser, leek het mij een goed idee om eens richting CameraNu op Urk te rijden. Ik kon dan advies vragen en onderweg genieten van de wolkenluchten boven het polderlandschap. Vlak bij Urk werd de lucht wel heel donker, voor ik rechtsaf het industrieterrein op zou rijden ben ik nog even rechtsaf gegaan om wat foto’s te maken.
Eenmaal in de zaak was ik vrij vlot aan de beurt, iets wat ik niet verwacht had op de zaterdagmorgen. Waarschijnlijk heeft iedereen voor de vakantie zijn belangrijkste boodschappen al gedaan. Over een printer kon de dame die mij hielp niet echt een advies geven. Ze probeerde het wel maar kwam eigenlijk niet veel verder dan ik al was gekomen. Voor een echt goed advies moest ik op de eerste etage zijn. Dan eerst de flitser maar. Die moest in ieder geval draadloos aangestuurd kunnen worden door mijn 7D. Ik wil hem als invulflits gebruiken en wil hem daarom op afstand van de camera gebruiken. Terwijl ik bij de balie bezig was onweerde en plensde het buiten, precies zoals de donkere lucht al had doen vermoeden.
Eenmaal weer buiten met de flitser (over de printer ga ik wel met iemand van de fotoclub praten) besloot ik nog even door te rijden. Wat verder langs de dijk omhoog en eens zien wat ik tegenkwam. En ik kwam wat tegen, langs de weg stond een bord ‘windmolenpark”, het wees ook nog eens naar de dijk, ruim uitzicht verzekerd dus. Terwijl ik het weggetje naar de windmolens af reed kwam er alweer een donkere lucht aanzetten.
De rij windmolens in de verte staken mooi af tegen het grijsblauw van de lucht, de zon die achter mij nog tussen de wolken door wist te komen liet het gras fel groen oplichtten.
Hoe dichter ik bij de windmolens kwam, hoe donkerder het werd. Een geweldige sfeer vind ik dat, dat donkergrijs van de lucht en de zon die er nog door weet te komen. Mijn auto kon ik aan de voet van een van de windmolens parkeren. Uitstappen en fotograferen maar.
En het werd donkerder en donkerder.
Wanneer ik onderaan een dijk sta moet ik er altijd even bovenop klimmen, even kijken wat daar te zien is. Op de dijk was de wind goed voelbaar en was de rand van de regenbui pal boven mij.
Net nadat ik bovenstaande foto had genomen liet de wolk zijn water lopen en begon het meteen te gieten. Dat werd in een drafje de dijk af, terug naar mijn auto, ondertussen aangestaard door de vele schapen. Omdat het de hele dag al korte, heftige buien waren, besloot ik deze bui in de auto af te wachten. Zo had ik mooi de tijd om mijn autoradio nu eindelijk eens goed af te stellen.
Maar de autoradio was uiteindelijk goed afgesteld en de regen bleef maar komen. Dan maar weer doorrijden om te zien wat er verderop was. Op de terugweg kon ik altijd nog hier even langs gaan. Ik was nog geen vijf minuten terug op de weg toen de regenbui over was. Een blank staand akker weerspiegelde de lucht en de windmolens bij de dijk.
Weer terug bij de windmolens hing de bui nu achter de molens aan de andere kant van de parkeerplaats. De zon brak ook alweer door en de schapen op de dijk konden zich weer een beetje opwarmen (mocht dat al nodig zijn met hun dichte vacht)
Boven het Urker bos waren ineens witte pluimen te zien. Het zou waterdamp kunnen zijn, zo vlak na de bui en met het felle zonnetje maar het leek mij daar wel wat te dicht voor. Ik zou ook meer verwachtten dat het hele bos dan zou dampen. Of zou dit alleen bij bepaalde bomen gebeuren?
Halverwege op de dijk was nu goed te zien hoe de bui weer verder trok, over het bos en Urk richting Kampen en Zwolle (ojee, ik had nog een tuinstoelkussen buiten liggen…..)
Bovenop de dijk bleek dat de lucht boven het IJssel meer ook weer opgeklaard was.
Maar weer terug bij de auto bleek de volgende regenbui in de verte al weer zichtbaar te zijn. Tijd om naar huis te gaan. Nog even de weekboodschappen ophalen en dan dat kussen in de tuin maar eens op een droog plekje weg leggen.
Geef een reactie