Als het mistig is en ik ben vrij en heb tijd, dan kun je mij buiten vinden. Vooral het bos vind ik dan een heerlijke sfeer hebben. Het bos krijgt iets mystieks, iets verstilts. Kromme bomen beginnen op dansende figuren te lijken.
Elk pad lijkt naar een andere wereld te leiden.
En zelfs de kleine dingetjes in het bos lijken ineens van een andere wereld te komen.
Ja, het is heerlijk in een bos op een mistige morgen.
door
Ik ben helaas te schijterig om alleen naar een bos te gaan. Maar hier kan ik er alsnog van genieten.
Zo mooi die laatste foto Marmein !!
Lieve groetjes Anna
Die laatste foto doet me denken aan een bos op de Azoren, waar ik eens geweest ben. Zo’n bos waar je voelt dat het bos het voor het zeggen heeft, en niet jij. Alles zat onder een dikke laag mos.
Wat een prachtig plaatje. Alsof de tijd stil staat.
Groetjes, Anita
Geef een reactie