Maand: september 2010

Na een grijze dag brak tegen het eind van de middag de zon toch nog door. Tegen zonsondergang ben ik nog even naar buiten gelopen. In de weerspiegeling op het water was de kleur van de wolken mooier dan in de lucht zelf. Een mooie afskuiting van een dagje lekker lezen en internetten.

Met dit warme, vochtige weer komen de slakken massaal uit hun schuilplaatsen. Niet alleen hele grote, dikke slakken, maar ook hele kleintjes zoals deze op de achinacea. Hij is zo klein dat delen van de plant door zijn lijfje heen te zien zijn.

Hij had zijn web al bijna af en het zag er prachtig uit. Jammer genoeg had meneer het web pal boven het tuinpad op ooghoogte gehangen, vlak voor de tuindeur. Ik moest het web dus wel stukmaken om over het tuinpad te lopen. Toen ik even later weer via de achterdeur naar binnen wilde gaan…

Ze zitten alweer te wachten. Wachten op het moment dat ik het zaad op de voedertafel leg.Nu nog gebroederlijk naast elkaar maar zodra er wat te halen is verdragen de mussen niets in hun buurt dat net zo groot of kleiner is dan hen. Zelfs de mezenbollen zijn niet meer voor de mezen. Alhoewel de…

Ik blijf het prachtige beestjes vinden, de houtpantserjuffer. Vooral het glanzend groen van het lijfje vind ik prachtig. Maar ook het feit dat de juffer zijn vleugels altijd iets open laat staan vind ik mooi. Het is nog even genieten van deze mooie beestjes voor de koude herfst ze doet verdwijnen.

Tijdens de pauzes in mijn houthok-klus had ik vanaf het terras mooi zicht op de verbena die druk bezocht werd door vlinders. Later op de dag, toen de zon lager stond, werden de schaduwen langer. Door het strijklicht viel mij ineens op dat het koolwitje nerven op zijn vleugels had. Wat mooi eigenlijk.