Al een paar dagen gaat de zon als een rode bol aan de hemel onder. Geen wolken om een beetje drama aan de zonsondergang te geven, maar alleen een kale, koperen schijf. Het licht van de zon kleurt in muur in mijn kamer rood wat mij dan altijd even naar het raam lokt om te kijken.
Gisteren ben ik even met de camera naar buiten gestapt om van de ronde zon een foto te maken. Terwijl ik langs de waterkant stond zag ik het silhouet van een van de eenden, een met een parmantige kuif.
Vandaag heb ik een cursus, in het Engelse Werk ga ik vogelgeluiden leren herkennen. Kan ik meteen even kijken hoe het daar met de sneeuwklokjes en anemonen staat.
Geef een reactie