Gisteren zag ik in mijn tuin een spinnetje, het zat er zo rustig op een steen dat ik mijn camera maar eens ben gaan pakken. Bij terugkomst, kijkend door de lens van mijn camera, zag ik dat de dame vriendelijk naar mij zwaaide.
Maar wacht eens even? Zwaaide ze wel naar mij? Langzaam verschenen er aan de rand van mijn zoekerbeeld een aantal pootjes, er diende zich een vrijer aan.
Hoe haalde ik het ook in mijn hoofd, dat ze naar mij zou zwaaien, met zo’n lekker ding in de buurt.
Hoe klein was ‘ie??
een centimeter of anderhalf schat ik (van teen tot teen)
Er lopen hier ook steeds van die hoogpotige zwarte spinnetjes rond. Die vind ik niet ZO eng, maar als ik deze foto’s zie en al die haren en enge dingen …. brrr.
De derde foto is toch wel een prachtige weergave van de engheid die bij spinderen speelt…