Toen ik gisteren thuis kwam zag ik in een bak met plantjes wat bewegen. Ik keek nog eens goed en zag ineens een kopje boven het groen uitsteken, de snavel gevuld met grond. Langzaam bewegend opende ik de voordeur, in de verwachting dat de merel wel weg zou vliegen zodra ik de deur open deed. Maar madam ging rustig door met haar werkzaamheden, al was er hooguit twee en een halve meter tussen haar en mij.
Eenmaal binnen was het eerste wat ik deed natuurlijk de camera pakken om om het hoekje van de deur een foto te maken.
Nadat ze genoeg verzameld had vloog ze weg om even later terug te komen om nogmaals een snavel vol bouwmateriaal op te halen. Er vlak bij heb ik een bankje staan en ik besloot daar maar eens met de camera te gaan zitten, wie weet liet ze zich ook dan fotograferen. En ja hoor, het duurde niet lang of ze was weer terug.
Er werd driftig rond gepikt in de potjes met alle jonge plantjes die voor het planten nog even in het water stonden, en elke keer weer vloog ze weg om het nest verder te bouwen.
Van al dat werken en zand in de snavel werd ze dorstig dus moest er even gedronken worden uit het vogelbad.
Meneer Merel stak geen snavel uit, die volgde haar alleen maar op de vleugel en keek toe. Doodsbenauwd dat ze vreemd zou gaan denk ik.
Uiteindelijk nam mevrouw nog even een bad, nu het toch klaar stond kon daar maar beter gebruik gemaakt van worden nietwaar?
Toen ik later op de dag weer eens keek bleek het potje van de geranium helemaal leeg te zijn en lag het plantje er naast op de grond.
Ik heb er ook een korte opname van gemaakt, zo kun je zien hoe fel ze inhakte op de potgrond.
Geef een reactie