Vandaag een logje met wat veel foto’s, domweg omdat ik geen keus kon maken. Sinds een paar dagen hing een (of was het nou steeds een andere) van de mussenjongen uit het nestkastje. Rustig om zich heen kijkend of pa of ma met voedsel aankwam, om vervolgens luid te piepen om zo snel mogelijk het eten toegestopt te krijgen.
Ik besloot de camera er maar eens bij te pakken, op statief en met afstandbediening. De omstandigheden waren niet zo ideaal, laat in de middag en de zon begon al een beetje te verdwijnen achter wolken en bomen. Dat betekende een wat langere sluitertijd en dus bewogen vleugels. Nou heeft dat ook weer zijn charme natuurlijk.
Nou zie ik als ik mussen zie, altijd gezellige, kwebbelende vogeltjes, dat ze ook zo acrobatisch zijn had ik niet verwacht.
De volgende dag deed ik een nieuwe poging, het licht was beter maar dit keer was de tijd die ik had heel kort. Dit keer nam ik de foto’s van af de andere kant, zo viel het licht op de vogels en had ik een wat rustiger achtergrond.
Ik was maar wat blij met het feit dat mijn camera 8 foto’s per seconde kan maken, want het moment van aanvliegen en het voeren van het jong was maar heel kort. Naast de foto’s die ik nu hier laat zien, had ik nog veel meer foto’s waarbij de vleugels net verkeerd stonden of de vogel al weer gevlogen was.
Onvoorstelbaar hoe de ouders maar af en aan vliegen met voer voor hun jongen. Waar halen ze die energie toch vandaan. Al leek het er op een bepaald moment wel op dat een van de ouders zich af vroeg waarom hij eigenlijk zo als een bezetene die immer hongerige jongen aan het voeren was.
Maar even later werd er toch weer nieuwe proviand aangevoerd, tot opluchting van het jong.
Even later was het ineens een drukte van belang in de boom voor het nestkastje, een familie koolmees was neergestreken. De vijf of zes jongen riepen voortdurend dat ze honger hadden. Eenkennig waren ze hierbij niet, zelfs bij een van de mussenouders waagden ze het om voer te bedelen.
Zo af en toe werd het nest een beetje geschoond, wat allemaal door die snaveltjes naar binnen werd gewerkt moest er gedeeltelijk natuurlijk ook weer uitkomen.
En natuurlijk ging daarna het voeren weer door, er zijn ondertussen heel wat insecten weggewerkt uit mijn tuintje.
Ik heb mij kostelijk vermaakt met de mussenfamilie, gisteren is het rustig geworden rondom het huis. Zowel het mussennest als het pimpelmezennest achter het huis, zijn gisteren verlaten.
Geef een reactie