7 Juni, dinsdag

Vond ik vorige week nog een klein kikkertje met staart, zondag sprongen er over de keien langs de vijverrand een vijftal kleine kikkertjes. Amper een centimeter groot maakten ze grote sprongen van kei naar kei. Ik vroeg mij af waar de staartjes toch gebleven zouden zijn, zouden die er gewoon af vallen? Bij een korte zoektocht op internet las ik op 1 site dat de staart werd verteert, als een soort van voedsel. De overige sites hebben het er alleen over dat de staart verdwijnt.

Ik  hoop wel dat de kikkertjes een beetje in de vijver blijven. Toen ik de vrouwelijke postbode enthousiast wees op de (toen nog) kikkervisjes in de vijver, sprong ze zowat een halve meter de lucht in. “Nee toch! Kikkers? Hier?!!!!!! Ik ben daar als de dood voor! Als er een kikker op het tuinpad zit kom ik er niet langs hoor, dan durf ik niet verder.” Ik had haar ook nog willen wijzen op de kleine spinnetjes met hun eierballetje die tussen de turfblokken aan onze voeten woonden maar vroeg eerst maar even of ze ook bang voor spinnen was. “Ja, heel stom maar ik ben bang voor alle ongedierte, alles wat friemelt en rondkruipt en zo….”. Ik hield mijn mond maar en zag weer een spinnetje tussen de turfblokken vandaan komen om even lekker in het zonnetje te gaan zitten.

Laatste berichten:

Wekelijks op de hoogte blijven van nieuwe blogjes?

Laat dan hier je E-mailadres achter:


Geplaatst

in

door

Reacties

Eén reactie op “7 Juni, dinsdag”

  1. marleen avatar

    Ohhh, dat pootje/handje nog zo doorzichtig…..:-)
    (In ieder huis schijnen gemiddeld zo’n 150 spinnen te huizen, toch maar niet vertellen aan de postbode;-)))))

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *