Normaal gesproken zie ik ze pas wanneer ze bruin staan te wuiven langs de waterkant. Of zoals hierboven, oud en met wapperende vlokken zaad. Ik heb nooit nagedacht over hoe de lisdodde eigenlijk groeide, op een bepaald moment is hij er gewoon. Deze week zag ik voor het eerst bewust een jonge lisdodde, net zo groen als de stengel en het riet om hem heen. Misschien is het geen wonder dat ik ze eerder nooit zag.
Geef een reactie