Gisteravond had ik net alle lichten uitgedaan en wilde ik de kamer uit lopen toen ik nog even een blik uit het zijraam wierp. Boven de weilanden zag ik een prachtige lage grondmist hangen. Het bed moest maar even wachten, eerst nog even met de camera naar buiten.
Eenmaal buiten bleek de maan ook nog mooi te schijnen, het was zo tegen half twaalf heerlijk om buiten bij het water te staan. Het was nog wel een hele puzzel om de foto’s een beetje scherp te krijgen. In het donker was amper te zien of ik nu op oneindig scherp stelde of op 40 centimeter. Maar vanmorgen bleken er gelukkig wel een paar scherpe foto’s tussen te zitten.
Tijdens het fotograferen breide de mist zich steeds verder uit. Waren het in begin nog wat flarden in de verte, tegen de tijd dat ik naar huis ging kroop de mist over het water.
Geef een reactie