Op het eiland was natuurlijk meer te fotograferen dan het landschap alleen. Gelukkig was ik zo verstandig om mijn macro lens mee te nemen, of nou ja, het komt eigenlijk niet eens in mij op om hem niet mee te nemen. Zo op het oog zag het landschap er kaal uit, en gezien de tijd van het jaar had ik het ook zo verwacht. Toch bleken er bloemetjes te bloeien, niet al te groot, maar ze stonden er toch maar mooi.
Wat mij echt verbaasde was dat er zelfs spinnetjes te vinden waren.
Het was wonderlijk om te zien hoeveel kleur zich op de grond bevond. Vooral de mossen en korstmossen knalden er uit qua kleur.
En net als overal op de wereld waren ook hier veren te vinden. Maar dat mag ook verwacht worden op een eiland dat een vogelreservaat is. Pas na 16 September mogen mensen daar aan wal, we waren er dus net in de goede tijd.
Walrussen maakten ook gebruik van het eiland. Wij hebben ze daar niet gezien, maar deze tand was het bewijs dat er ooit eentje was.
Geef een reactie